In Ubud, de culturele hoofdstad van Bali, konden we natuurlijk niet anders dan af en toe een voorstelling mee te pikken. Het hoogtepunt was de traditionele ceremonie waarvan de eigenaar van onze homestay ons op de hoogte bracht. Het was geen probleem dat wij die viering bijwoonden in de tempel samen met de plaatselijke bevolking.
Heerlijk om te zien hoe het er daar aan toe gaat, vooral als je de vergelijking maakt met een kerkelijke viering bij ons in Belgie. De sfeer is heel open en ontspannen, kinderen kraaien van plezier, mensen lopen rond en gaan hier en daar even een babbeltje doen. Vooraan op het podium vindt een soort van toneelvoorstelling met verschillende goden plaats. Het publiek lijkt echter matig geinteresseerd in de voorstelling en is vooral bezig met onderling sociaal contact.
Na een tweetal uur ging er plots achteraan in de tempel een belletje. Dat was voor iedereen het signaal dat men zich moest omdraaien om naar de priester te kijken die achteraan in de tempel fruitmanden aan het zegenen was. Het grappige was dat de toneelvoorstelling, waar we dus nu met onze rug naar toe zaten, intussen gewoon verder ging.
Nog even later kwamen een aantal priesters rond in de zaal om ieder individueel te zegenen en een beetje heilig water te laten drinken. Na dit schouwspel kon elke familie zijn fruitkorf uitzoeken en terug mee naar huis nemen.
woensdag 21 november 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Beste Joris en Eef,
Jullie enthousiaste verhalen over Bali doen we al watertanden om er, na nog enkele vermoeiende conferentieweken, eind dec. lekker uit te blazen.
toffe blog, hou ons verder op de hoogte !
Rik
Een reactie posten