De tempels van Angkor - 19 tot 22 jan.

Zowat iedereen die we tijdens deze reis zijn tegengekomen, was dolenthousiast over de Angkor-tempels. Onze verwachtingen waren dus zeer hoog gespannen. Zo hoog zelfs dat we dachten dat de tempels nooit aan onze verwachtingen zouden voldoen... Tot we aan de ingang van een van de tempelcomplexen stonden... Pas op dat moment beseften we waarom dit een van de wereldwonderen wordt genoemd. Moeilijk om op deze blog te beschrijven. De foto's geven een beeld, maar helaas geven ze niet de grootsheid van de tempelcomplexen weer. We hebben twee volle dagen met de fiets van tempel naar tempel gereden en een derde dag hebben we ons met een tuctuc (gemotoriseerde driewieler) naar de meer afgelegen tempels laten brengen en dan hebben we lang nog niet alles kunnen bezoeken. Het bijzondere was dat de tempels zo sterk van elkaar verschillen dat het drie dagen aan een stuk bleef boeien. De ene tempel heeft tientallen torens met op elke toren vier gigantische gezichten die in elk van de vier windrichtingen kijken. Een andere tempel is voor grote delen overwoekerd door de jungle. Hoge bomen zijn op de meest onmogelijke plaatsen vergroeid met de tempel. Je waant je onmiddellijk in een Indiana Jones of Lara Croft-film. Nog een andere tempel lijkt op het eerste zicht niet echt de moeite, maar als we wat dichterbij gingen kijken bleek dat minuscuul beeldhouwwerk in de muren was verwerkt. En dan was er natuurlijk nog de Angkor Wat, met een fantastische weerspiegeling in het nabijgelegen meertje. Prachtig bij zonsondergang...



(en het was ook een waar paradijs om Eefs tekentalent op los te laten)